Kuraklık ve susuzluk Karaman'da tarımı bitme noktasına getirdi. Sulama kuyularının birer birer kuruduğu Karaman Ovası’nda üretici artık ne ektiğini kurtarabiliyor ne de geleceğe dair umut taşıyor. Komşu tarlalardan örümcek ağı gibi su boruları çekilerek yapılan sulama girişimleri ise ne sürdürülebilir ne de adil bir çözüm sunuyor.
“Artık Bıçak Kemiğe Dayandı”
Karamanlı üreticiler, bazı yetkililerin son dönemde yaptığı "alternatif ürün" önerilerine tepki gösteriyor. Kenevir, aronya,lavanta gibi ürünlerin geleceğe dair umut vadettiğini kabul etmekle birlikte, şu an asıl meselenin ‘su’ olduğunu vurguluyorlar. Çünkü mevcut durumda ekili ürünler tarlada kuruyor, sulama yapılamıyor, üretici borç yüküyle baş başa bırakılıyor.
"Sözün Bittiği Yerdeyiz"
Üreticiler, sadece açıklama yapmakla yetinen bazı kamu görevlileri ve STK temsilcilerini de eleştiriyor. Alışılagelmiş ifadelerin tekrarlandığını ancak somut adım atılmadığını ifade eden çiftçiler, “Benim oğlum bina okur, döner döner bir daha okur” atasözüyle süreci özetliyor. Aynı cümlelerin, aynı önerilerin hiçbir çözüm üretmediğini, tarla başında verilen pozların çiftçinin sorunlarına çare olmadığını dile getiriyorlar.
“Tarım Biterse Hayat Biter”
Karamanlı üreticiler, yetkililere ve karar vericilere sesleniyor:
“Kulaklarınızı artık tarlaya verin, sadece fotoğrafla değil çözümle gelin. Biz artık açıklama değil, icraat görmek istiyoruz.”
Kuraklıkla birlikte Karaman’ın tarımsal geleceği ciddi risk altına girerken, içme suyu sıkıntısının da kapıda olduğu hatırlatılıyor. Çiftçiler uyarıyor:
“Tarımı kaybedersek sadece bu yılı değil, geleceğimizi de kaybederiz.”