Karaman, son yılların en kurak ve en sıcak dönemini yaşıyor. Gölgede bile 40 derecenin ölçüldüğü bu günlerde, sadece insanlar değil, doğa da susuzluktan kavruluyor. Ancak herkes birilerini suçlarken, çok az kişi aynayı kendine tutuyor. “İğneyi kendine, çuvaldızı başkasına batır” atasözü, tam da bu tabloyu anlatıyor.
Dağlarda, köy yollarında, hayırseverlerin yaptırdığı; yaban hayvanlarının, yolcuların ve kuşların susuzluğunu gideren hayrat çeşmeleri artık akmıyor.
Bir zamanlar üzerinde “Su gibi aziz ol” yazılı mermer levhalarıyla doğaya hayat veren bu hayratlar, bugün sessiz. Taşları yosunsuz, olukları kupkuru, çevresi sessizliğe bürünmüş durumda. Toroslar’ın eteklerinde, dağ köylerinde adeta hayat durmuş.
Kuruyan sadece çeşmeler değil; yaban hayatı, tarım alanları, yaşam kaynaklarımız da tehdit altında. Çeşmelerin %90'ı suskun. Toprak çatlamış, doğa susuzluktan nefes alamıyor.
Bu tablo, sadece bir doğal felaket değil; aynı zamanda insan eliyle büyüyen bir krizin aynası. Uzmanlar, iklim değişikliği ve bilinçsiz su kullanımı nedeniyle Karaman ve çevresinin önümüzdeki yıllarda çok daha büyük bir susuzlukla karşı karşıya kalabileceğini vurguluyor.
Artık suyun sadece korunması değil, sürdürülebilir şekilde yönetilmesi gerekiyor. Bölgesel su yönetimi planları acil olarak devreye alınmalı, dış havzalardan su transferi gibi stratejik yatırımlar ivedilikle hayata geçirilmelidir.