Vakıf anlayışını sevdiren ve binlerce öğrencinin evi olma yerini koruyan, özellikle Celal DİVLELİ ve rahmetli Esad KANTAR hocalarıyla öğrencilerin kalbinde yer alan Cedit Öğrenci Yurdu'na hitaben yazılan şiir kulaktan kulağa dolaşmaya devam ediyor. Kendisi de zamanında Cedit Öğrenci Yurdun da kalan birisi olan Latif ANDAÇ'ın kaleminden...
İşte o şiir;
CEDIT
Cedit 5 katlı, üst katta mescit, alt katta yemekhane,
Orta katta kitaplarla dolu kütüphane,
Zemin katta, banyo, camasirhane,
Dibinden yol gecer havlu sahane.
Anasagligin karsisinda dururdun,
Yeniydin , şık dururdun,
Yemekhanenle doyururdun,
Yatakhanelerinde uyuturdun.
Yatakları sünger, ranzalari demir,
Celal Divleli'den gelirdi emir,
Sigara icenlere ceza verir,
Hastalara hizmet verirdi revir.
Aksam oldu mu, kapilar kapanirdi,
Disarda kalanlar cama cakiltasi atardi,
Celal divleli´de cok gec yatardi,
Sagolsun arkadaslar kapiyi acardi.
Aksamları en üst katta sigara icerdik,
Aramizda konusurken Celal gelmese derdik,
Bes dakika gecmeden yakayi ele verirdik,
Hesap vermek icin müdüriyete giderdik.
Celal akilli adam, sorguya yavas yavas baslardi,
Sakallarını kasimaya baslarsa, bu isde bir iş vardı,
Etleri pisirmez, kemikleri haslardı,
Kötü aliskanliklara sert muamele yapardı.
Esat Kantar, yumusak huylu bizi üzmezdi,
Yüzündeki gülücükler hic bitmezdi,
Cok güzel kalbi vardı,bize yetmezdi,
Hile sezmeyi kesinlikle bilmezdi.
Biri sever, biri döverdi,
Bu cark böyle dönerdi,
Dünyada en adaletli hz Ömerdi,
O dönem böyle bir dönemdi.
En sakin ögrencilerinden biri Namık Gedik,
Mubarek hic ekmek yemedin mi, en zayıfı Ali Tetik,
Hem esmer, hem güzel huylu Hüseyin Atik,
Arabayi iyi sürerdi Ismail Cevik.
Gece bekcimiz mükemmel bir adamdi,
Elinde anahtarlari kapiyi tutandı,
Üşümesinler diye kaloriferleri yakandı,
Disleri takma, gözünün biri cıkandı.
Yasar usta yemekleri iyi yapardı,
Her yemegin tadina kendi bakardı,
Yemeklere bol et katardı,
Hic kızmaz hava yapardi.
Birde Kayatürk ´ümüz vardı,
Motorunu havluda yıkardı,
Disiplinli cocuktu, kurala uyardı,
Ne hatıra, ne de gönüle bakardı.
Ders calismaya zaman yetmezdi,
Mütealalar hic bitmezdi,
Takim elbise gelir, kimseye yetmezdi,
Sabahlari corba hic gitmezdi.
Sabahlari erken kalkardık,
''Yatma geriye'' , diye laf duyardık,
Defteri, kitabı cantaya koyardık,
Erkenden okulun yolunu tutardık.
Toplu yasanirda, kavga olmaz mı,
Şeytanin oimadigi yerde, cin durmaz mı,
Insan olur da, kalbini kırılmaz mi,
Cedid de kalinir da, adam olunmaz mi.
Celal Divleli mert adamdi,
Herseye konusmaz, sade bakardi,
Cumalari güzel sohbet yapardı,
Söyleyin kac kisiyi yurttan atardı.
Durmus Güneyi anmadan olmaz,
Abdesti olmayan, zaten namaz kılmaz,
Tesekkür versen, takdir olmayinca almaz.
Karlara resim cizer, eriyince durmaz.
Ne insanlar tanidim gelecegini hic düşünmez,
Kışın dışarda kalir da hic üşümez,
Liseyi bitirir de, üniversiteye gitmez,
Üniversiteyi bitirir de , birşey bilmez.
Karaman´in esnafini unutmayalim,
Mustafa Türkmen´i basta sayalim,
Kendi müzemize bunlari koyalim,
Hizmet edenleri her zaman sayalım.
Etli ekmek gelir, sıraya gecerdik,
Icinden en etli olanı secerdik,
Doymazsak arka sıraya bir daha gecerdik,
Sonunda yemek duamizi ederdik.
Cok zeki insanlar vardı,
Cehalet burda ne arardı,
Bilen bilmeyene sorardı,
Köyünü özleyenler,ranzalarda aglardı.
Mükremin Esen kantine de bakardi,
Ögrenciler toplu halde maca bakardı,
Sessizce gelir, televizyonu yarida kapardı,
Salonda büyük bir ugultu kopardı.
Büyüklerime sordum, bu siiri yaz dediler,
Keser senin elinde istedigin yere vur dediler,
internet cagindayiz, siteye koy dediler,
Herkese nasibine düşeni ver dediler.
CEDIT bize kol, kanat gerdi,
Orasi ne rahat yerdi,
Bize maneviyat verdi
Istikbalimizi böyle cizdi.
Şimdiki mudurumuzun boyu uzun, ,
Celal Divleli'den bu isi iyi ogrenmis,
Kayaturkle beraber sırtı sırta vermis,
Gözumuz arkada kalmaz, emin ellerdeymis.
Bazen olurdu camlarimiz kırık,
En sessiz ögrencisi Gazi CIRIK,
Ascinin yaptigi en iyi yemek, karnıyarık,
Uzadi siiri bitir artik.
Cok sey kattim, kafanizi agrittim,
Arkadaslarimin arkasindan cok attim,
Kendi ismimi icine zor kattim,
Itiraf edeyim, icine birazda yalan kattim.
Latif Andaci herkes tanir,
Bir de şiir yazmiş, insan utanir,
Herkes nasibine düşeni alır,
Bu şiir sizlere hatira kalir.
yaza± LATIF ANDAC HOLLANDA/ AMSTERDAM
